Teks: Filippense 3:4-14
Die vyfde Lydensondag word JUDICA (“Die reg”) genoem met verwysing na Psalm 43:1-2a “Laat tog reg aan my geskied, o God, behartig tog my saak teen ‘n godlose bende, red my van vals en misdadige mense. Net U is my skuiling, my God.” Die RCL se tekskeuse vir hierdie Sondag (Jaar C) bied interessante perspektiewe op die maniere hoe God hierdie gebed om reg te laat geskied, beantwoord.
Volgens Jesaja 43:16-21 beteken God se ingrype in die geskiedenis van Israel dat Hy iets nuuts gaan doen. God se nuwe verlossingsdade sal die vroeëre dinge waaraan Israel nog probeer vashou, totaal oorskadu. Psalm 126 sing van die wonderlike belewenis dat God wel ingegryp het en Israel se lot verander het. Hierdie geskiedenis laat elke nuwe geslag verlang na God se ingrype om ook hulle lot te verander. In Johannes 12:1-8 kry ons die verhaal van hoe Jesus in die bres tree vir Maria wat ‘n skynbaar sinnelose ding doen deur ‘n halwe liter “egte, baie duur nardusolie” op Jesus se voete uit te gooi. “Laat staan haar,” sê Jesus toe van die dissipels haar optrede veroordeel.
In Filippense 3:4-14 vertel Paulus op ‘n baie persoonlike trant hoe God se reg ’n werklikheid in sy lewe geword het en wat dit vir hom beteken. Dit was inderdaad vir Paulus ‘n nuwe begin. God het sy lewe so verander dat die dinge waaraan hy vroeër soveel waarde geheg het nou waardeloos geword het. Hiermee het Paulus self verander. Hy kan nou insien dat “bates” eintlik waardeloos is (vers 7). Wat nou vir hom die hoogste waarde het, is “om Christus Jesus, my Here, te ken” (vers 8). Om Christus Jesus te ken, beteken vir Paulus vryspraak deur geloof (vers 9). Dit impliseer vir hom ook deelname aan sy lyding (vers 10).
Die prediking oor hierdie teks in lydenstyd sal noodwendig moet vra wat Fil 3:10 vir ons beteken. Beteken Paulus se “verlange” om Jesus se lyding meer persoonlik te ken dat ons daaroor moet dink en praat soos Mel Gibson dit doen in sy film oor die lyding van Jesus? Of beteken dit om daaroor te dink soos Moeder Teresa wat gesê het dat sy in die versorging van elke sterwende vir Jesus versorg? Of beteken dit om te fokus op die swaar en seer wat ons aan ons eie lyf en lewe ervaar?
Hierdie vrae (daar is sekerlik meer) sluit mekaar natuurlik nie uit nie. Om hulle te antwoord, is beslis nie eenvoudig en maklik nie, maar die seisoen van lydenstyd, die roepe na reg van die vyfde lydenssondag, die vertoning van ‘n opspraakwekkende film oor Jesus se lyding in ons teaters en die omvang van MIV/VIGS en die lyding wat dit meebring dwing ons om ernstig met hierdie vrae te worstel. Die gemeente van Christus sal eerlik daarmee moet worstel. Dan alleen sal ons saam met Paulus kan bely dat ons ‘n nuwe perspektief op ons waardes, lewensuitkyk en betrokkenheid in die nood van mense gevind het.